Όταν γράφηκε και πρωτοεκδόθηκε το βιβλίο αυτό, βασική μου επιδίωξη ήταν να συνεισφέρει στη βιβλιογραφία του κλάδου της Μουσικής Παιδαγωγικής, που ακόμα τότε ήταν στα σπάργανα, ιδιαίτερα σε σχέση με τις μεθόδους διδασκαλίας της μουσικής. Επίσης, ευελπιστούσα πως θα αποτελέσει το εναρκτήριο λάκτισμα και για άλλες εκδόσεις που θα εμπλούτιζαν την σχετική ελληνική βιβλιογραφία. Εξετάζοντας διαχρονικά την πορεία του και φτάνοντας τώρα στην τρίτη έκδοση, φαίνεται πως σε μεγάλο βαθμό το βιβλίο πέτυχε την αποστολή για την οποία δημιουργήθηκε και μάλιστα ξεπέρασε τις αρχικές προσδοκίες.

Η σε βάθος εξέταση των προσεγγίσεων Orff και Dalcroze και η αναφορά σε πολλές άλλες διδακτικές προσεγγίσεις και μεθόδους, οι οποίες αποτελούν μέρος του ρεπερτορίου των εργαλείων διδασκαλίας που πρέπει να κατέχει κάθε μουσικοπαιδαγωγός, αλλά και παιδαγωγός γενικότερα, αποδείχθηκε ιδιαίτερα χρήσιμη σε πολλά επίπεδα και βαθμίδες της εκπαίδευσης. Το γεγονός πως το παρόν βιβλίο χρησιμοποιήθηκε και συνεχίζει να χρησιμοποιείται ως διδακτικό εγχειρίδιο σε πανεπιστημιακά Τμήματα Μουσικών Σπουδών, σε Τμήματα Νηπιαγωγών και Δημοτικής Εκπαίδευσης, καθώς και σε Τμήματα Βρεφονηπιοκομίας των ΤΕΙ, παραπέμπει στην ουσιαστική συνεισφορά του στην εκπαίδευση των αυριανών παιδαγωγών και μουσικοπαιδαγωγών. Ελπίζω και εύχομαι να συνεχίσει να είναι χρήσιμο και να υπηρετεί ποικιλοτρόπως την παιδαγωγική και μουσικοπαιδαγωγική κοινότητα και εκπαίδευση.

Ο αναγνώστης μπορεί να βρει στο Α΄ μέρος μια εκτεταμένη αναφορά σε μεθόδους διδασκαλίας της μουσικής που εμφανίσθηκαν παγκοσμίως από το 1750 περίπου, νέες τάσεις και κινήματα που παρουσιάσθηκαν στο πεδίο της Μουσικής Παιδαγωγικής ως τις μέρες μας. Στο Β΄ μέρος αναλύεται η προσέγγιση του E.J. Dalcroze και στο Γ΄ μέρος αυτή του C. Orff. Στο Δ΄ μέρος γίνεται μια σύγκριση των προσεγγίσεων αυτών, αναφορά σε σχετικές έρευνες και στη συνέχεια παρατίθενται συμπεράσματα και προτάσεις ειδικά και γενικά για τη βελτίωση της μουσικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα.